Quantcast
Channel: Διυλίζοντας εικόνες ΛΕΞΕΩΝ και καταπίνοντας την πολυσημία των χρωμάτων τους
Viewing all articles
Browse latest Browse all 242

Η μάνα του Κόσμου ήταν μια φοβερή μέγαιρα με τριχωτό κεφάλι, με νύχια και με δόντια σουβλερά σαν βελόνες. Ο Κόσμος όμως ήταν όμορφος από την πρώτη στιγμή…

$
0
0

Λένε πολλοί ότι ο Κόσμος γεννήθηκε ανάποδα. Μ’ αυτό δεν είναι αλήθεια.  [Αντιγραφή και επικόλληση από το ιστολόγιο:DEEP PUNCTUM:  Στήμονες και Ύπερος και Ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής στους πέντε δρόμους έβδομου Ουρανούμε ΚΛΙΚ εδώ]



Λένε πολλοί ότι ο Κόσμος γεννήθηκε ανάποδα. Μ’ αυτό δεν είναι αλήθεια. Όσοι ήταν εκεί είπανε ότι γεννήθηκε κανονικά, με το κεφάλι κάτω και με τα πόδια απάνω. Η μάνα του Κόσμου ήταν μια φοβερή, μια μέγαιρα με τριχωτό κεφάλι, με νύχια και με δόντια σουβλερά σαν βελόνες. Αλλά ο κόσμος ήταν όμορφος –ωραίος από την πρώτη στιγμή και τον καμάρωνε πρώτα ο ήλιος, ο θείος του και η σελήνη η θεία του κι ύστερα όλα τα άστρα τ’ ουρανού τα ξαδέλφια του. Κατόπιν τον καμάρωσαν η θάλασσα και τα βουνά ύστερα τον καμάρωσαν τα ποτάμια, οι βράχοι τα δένδρα, οι βροχές τα σύννεφα. Όλοι τον καμάρωναν ίσαμε και τ’ άγρια και τα ήμερα θεριά και τα πουλιά και τα ερπετά και στο βυθό της θάλασσας τα ψάρια. Μόνο ένας δεν τον καμάρωνε. Ο Πατέρας του. Αυτός ήταν ζηλιάρης και φθονερός και λεγόταν Άβυσσος. Ήρθε μια μέρα στη μάνα του και προσπάθησε να ρίξει τον Κόσμο κάτω από ένα μεγάλο γκρεμό που του άνοιξε μπροστά του. Μα οι άγγελοι δώσανε φτερά στον Κόσμο και πέταξε. Και οι δαίμονες ακόμα τον μακάριζαν καθώς πετούσε. Τότες για να εκδικηθεί ο Άβυσσος πήγε και έκανε τρία άλλα παιδιά με τη Μέγαιρα τη μάνα του – έκανε το Χρόνο, τη Φθορά και το Κενό. Από τότες οι τρεις αυτοί συναγωνίζονται ποιος θα καταλύσει πρώτος τον ωραίο Κόσμο – που για μια στιγμή τον έχουμε κι ύστερα τον χάνουμε όλα εμείς τα πλάσματα της Στιγμής που μας τρώει η Φθορά μετά από λίγα Χρόνια και ξαναγυρίζουμε μες στο Κενό.
 [ΠΗΓΗ/ σύνδεσμος: Νάνος Βαλαωρίτης, Ο Ομιλών Πίθηκος ή Παραμυθολογία]

 [Σ’ αυτό το ιστολόγιο αντιγράφω και επικολλώ μία ανάρτηση κάθε φορά, απ’ αυτές που τυχαία «συναντώ» στη μεταμεσονύχτια βόλτα στα ιστολόγια που παρακολουθώ έτσι όπως τα φέρνει στο e-προσκήνιο η μηχανή αναζήτησης της google, ένα πρόσχημα κι αυτό να φέρομαι στη Σιωπή «όπως η βροχή στους τσίγκους, ρυθμικά με ανωτερότητα». DEEPPUNCTUMμε κλικ εδώ!]  


Viewing all articles
Browse latest Browse all 242

Trending Articles